Huiselijk geweld en seksueel misbruik

Over huiselijk geweld en seksueel misbruik

Mishandeling is een taboe, nog steeds

Geweld in de privésfeer is de omvangrijkste vorm van geweld in de Nederlandse samenleving. Het gaat om mishandeling van de partner, van kinderen, maar ook van ouderen en eer gerelateerd geweld. Jaarlijks hebben naar schatting tussen de 200.000 en 230.000 mensen te maken met ernstig of herhaaldelijk huiselijk geweld. Sociaal werkers komen achter de voordeur en kunnen signaleren, hulp verlenen en samenwerken met het landelijke meld- en adviespunt: Veilig Thuis.

Lees meer

Veilig Thuis is de organisatie die vanaf 2015 is opgericht om de hulpverlening en melding van mishandeling en huiselijk geweld te bundelen. Er zijn 26 Veilig Thuis-organisaties opgericht, verdeeld over evenzoveel regio’s.  Niet alleen – een vermoeden van – mishandeling van kinderen kan worden gemeld, ook ouderenmishandeling, eer gerelateerd geweld en partnergeweld zijn problemen waar Veilig Thuis in is gespecialiseerd. De meldcode is voor professionals een belangrijk instrument om met signalen van huiselijk geweld om te gaan.

Recent is gebleken dat sinds 2015 de meldcode kindermishandeling nog niet in orde is. Uit onderzoek van de Inspectie van de Gezondheidszorg (IGZ) blijkt dat: ‘De signalering, aanpak en hulp in situaties van geweld in afhankelijkheid een continue alertheid en aandacht vereisen. Zowel in het durven zien en bespreken van signalen, als in het zorgen dat de slachtoffers de juiste hulpverlening krijgen.’ IGZ onderzoekt sinds 2012 in verschillende sectoren van de gezondheidszorg of er wordt gewerkt met een meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling en of die meldcodes op de juiste manier worden gebruikt.

Mishandeling

Rond mishandeling, beter nog: het melden van mishandeling, hangt nog steeds een taboe. Ook bij professionals. Vooral als het gaat om ouderenmishandeling. Volgens Anja Jonkers, hoofdinspecteur  bij de IGZ zullen ouderen die slachtoffer zijn van mishandeling dat niet snel melden: ‘Aan de ene kant omdat ze zich schamen, aan de andere kant omdat ze door te melden aangeven dat ze kwetsbaar zijn en het zelf niet meer kunnen oplossen. Het is natuurlijk ook enorm moeilijk om als ouder te moeten vertellen dat bijvoorbeeld je eigenkind of schoonzoon je iets aandoet.’

Van kindermishandeling wordt vaker melding gedaan dan van ouderenmishandeling. Dit betekent niet dat kindermishandeling vaker voorkomt. Volgens Marianne van der Krans, projectleider ouderenmishandeling bij Veilig huis Utrecht, heeft de ‘maatschappij inmiddels geaccepteerd dat je aan de bel kan trekken bij een instantie als het gaat om het welzijn van kinderen. Maar gaat het om volwassenen, dan vinden we het lastig.’ Volgens Van der Krans kent iedereen ‘die met zijn voeten in de klei staat en kennis heeft van wat ouderenmishandeling is, wel een situatie van ouderenmishandeling.’

Signaleren

Professionals in wijkteams en in de hulpverlening staan dichtbij slachtoffers van mishandeling. Omdat ze bij de mensen achter de deur komen en omdat ze gezamenlijk op zoek gaan naar een oplossing voor de problemen die er zijn. Zo is het bijvoorbeeld belangrijk dat het wijkteam wordt ingezet als moeder en kind uit de Vrouwenopvang komen. Omdat doorlopende hulp dan cruciaal is om de veiligheid van moeder en kind te borgen. Het blijkt dat daar nog een wereld te winnen is. Vaak ontbreekt een “integraal plan” voor nazorg na de opvang. Bovendien is er nog veel te doen aan de samenwerking tussen hulporganisaties.

In dit dossier “Huiselijk geweld” vind je informatie en opinies over signaleren van huiselijk geweld, over het gebruik en ontwikkelingen rondom de meldcode en over behandeling en nazorg van slachtoffers en plegers van huiselijk geweld. Sociale professionals blijven op de hoogte van de recente ontwikkelingen en discussies over hulpverlening aan slachtoffers van huiselijk geweld.

Uitgelicht

Meest gelezen